oznajmujący

oznajmujący: {{stl_3}}oznajmujący {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}ɔznajmujɔnʦ̑ɨ{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_9}}adj {{/stl_9}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_12}}ling {{/stl_12}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_22}}tryb \oznajmujący {{/stl_22}}{{stl_14}}Indikativ {{/stl_14}}{{stl_15}}m {{/stl_15}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_22}}zdanie oznajmujące {{/stl_22}}{{stl_14}}Aussagesatz {{/stl_14}}{{stl_15}}m {{/stl_15}}

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

oznajmujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. daw. oznajmować, dziś tylko w terminach ∆ jęz. Tryb oznajmujący «tryb czasownika wyrażający stosunek mówiącego względem wypowiadanej treści, wskazujący, że osoba mówiąca uważa tę treść za rzeczywistą; tryb… … Słownik języka polskiego
deklaratywny — 1. «polegający na czczej deklaracji, nie płynący z przekonania; nieszczery, gołosłowny» Deklaratywne oświadczenia. 2. przestarz. «oznajmujący, deklarujący co» … Słownik języka polskiego
indikatiwus — m IV, D. indikatiwuswu, Ms. indikatiwuswie, blm jęz. «tryb oznajmujący» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
orzec — dk Vc, orzeknę, orzekniesz, orzekł, orzeczony, orzekłszy orzekać ndk I, orzecam, orzecasz, orzecają, orzecaj, orzecał, orzecany 1. «wypowiedzieć, wyrazić sąd, opinię, zdanie o czymś; oświadczyć, stwierdzić, określić coś, rozstrzygnąć coś» Lekarze … Słownik języka polskiego
tryb — m IV, D. u, Ms. trybbie; lm M. y 1. «ustalony porządek, zwyczaj załatwiania określonych spraw; metoda postępowania, sposób, system» Tryb postępowania, załatwiania czegoś. Sprawa została załatwiona w trybie przyśpieszonym. Wszystko idzie, toczy… … Słownik języka polskiego

Academic dictionaries and encyclopedias